 | Αυτό το ταξίδι άφησε άφωνους ακόμη και έμπειρους επιστήμονες που μελετούν την άγρια ζωή: ένας αυτοκρατορικός πιγκουίνος από την Ανταρκτική έκανε την εμφάνισή του... στη Νέα Ζηλανδία, σε απόσταση σχεδόν 3.000 χιλιομέτρων! |
Αυτό το ταξίδι άφησε άφωνους ακόμη και έμπειρους επιστήμονες που μελετούν την άγρια ζωή: ένας αυτοκρατορικός πιγκουίνος από την Ανταρκτική έκανε την εμφάνισή του... στη Νέα Ζηλανδία, σε απόσταση σχεδόν 3.000 χιλιομέτρων!
Ο νεαρός αρσενικός πιγκουίνος έφθασε σε ακτή, περίπου 40 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας Ουέλινγκτον, το απόγευμα της Δευτέρας. Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Διατήρησης της Φύσης, πρόκειται μόλις για τη δεύτερη φορά που καταγράφεται η εμφάνιση πιγκουίνου στη χώρα, μετά το 1967.
Όταν μάλιστα ενημερώθηκε, ο εκπρόσωπος του υπουργείου εξέφρασε τη δυσπιστία του. «Αρχικά, φαντάστηκα ότι θα ήταν κάποιου είδους φώκια, όμως πήγαμε, το είδαμε και, προς τεράστια έκπληξή μας, αποδείχθηκε πως πράγματι επρόκειτο για αυτοκρατορικό πιγκουίνο», λέει ο Πίτερ Σίμσον.
Παρά το εξαντλητικό του ταξίδι, ο πιγκουίνος ήταν καλά στην υγεία του και κάθε τόσο έμπαινε στη θάλασσα για να δροσιστεί. «Αυτή την εποχή του χρόνου, θα έπρεπε κανονικά να κάθεται στους πάγους της Ανταρκτικής, όπου επικρατεί σκοτάδι 24 ώρες το 24ωρο», εκτιμά ο Σίμσον. «Μπαίνουν στη θάλασσα για να βρουν τροφή, όμως φαίνεται πως αυτός ο πιγκουίνος, που μάλλον θα πήγε για πρώτη φορά να βρει τροφή, απομακρύνθηκε και χάθηκε».
Οι «αυτοκράτορες» είναι το μεγαλύτερο είδος πιγκουίνου και φθάνουν το 1,11 μέτρο σε ύψος. Ζουν σε αποικίες, ο πληθυσμός των οποίων κυμαίνεται από λίγες εκατοντάδες έως περισσότερα από 20.000 ζεύγη. Καθώς δεν έχουν τα υλικά να φτιάξουν φωλιές, εξαρτώνται ο ένας από τον άλλο για να βρουν ζεστασιά κατά τη διάρκεια του μεγάλου χειμώνα της Αρκτικής.
Σύμφωνα με το Σίμσον, ο απρόσμενος επισκέπτης παρακολουθείται διαρκώς από ειδικούς, οι οποίοι εκτιμούν ότι κάποια στιγμή θα πάρει από μόνος του το δρόμο της επιστροφής. Η προσέγγιση αυτή θεωρείται αρκετά σκληρή από κάποιους, οι οποίοι ζητούν ο πιγκουίνος να οδηγηθεί στην «πατρίδα» του. Το υπουργείο απαντά ότι η μεταφορά του εκεί θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα και τη μεταφορά ασθενειών, ενώ ενέχει κινδύνους και για το πλήρωμα που θα αναλάμβανε μια τέτοια αποστολή.
«Τα πτηνά χάνονται, συμβαίνει όλη την ώρα», λέει ο Κέβιν Μαγκόουαν από το Εργαστήριο Ορνιθολογίας του Κορνέλ, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι «είναι φυσιολογικό όταν εμφανίζεται ένα ζώο τόσο χαρισματικό όσο ο πιγκουίνος, ο κόσμος να θέλει να βοηθήσει».
Ο νεαρός αρσενικός πιγκουίνος έφθασε σε ακτή, περίπου 40 χιλιόμετρα βόρεια της πρωτεύουσας Ουέλινγκτον, το απόγευμα της Δευτέρας. Όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Διατήρησης της Φύσης, πρόκειται μόλις για τη δεύτερη φορά που καταγράφεται η εμφάνιση πιγκουίνου στη χώρα, μετά το 1967.
Όταν μάλιστα ενημερώθηκε, ο εκπρόσωπος του υπουργείου εξέφρασε τη δυσπιστία του. «Αρχικά, φαντάστηκα ότι θα ήταν κάποιου είδους φώκια, όμως πήγαμε, το είδαμε και, προς τεράστια έκπληξή μας, αποδείχθηκε πως πράγματι επρόκειτο για αυτοκρατορικό πιγκουίνο», λέει ο Πίτερ Σίμσον.
Παρά το εξαντλητικό του ταξίδι, ο πιγκουίνος ήταν καλά στην υγεία του και κάθε τόσο έμπαινε στη θάλασσα για να δροσιστεί. «Αυτή την εποχή του χρόνου, θα έπρεπε κανονικά να κάθεται στους πάγους της Ανταρκτικής, όπου επικρατεί σκοτάδι 24 ώρες το 24ωρο», εκτιμά ο Σίμσον. «Μπαίνουν στη θάλασσα για να βρουν τροφή, όμως φαίνεται πως αυτός ο πιγκουίνος, που μάλλον θα πήγε για πρώτη φορά να βρει τροφή, απομακρύνθηκε και χάθηκε».
Οι «αυτοκράτορες» είναι το μεγαλύτερο είδος πιγκουίνου και φθάνουν το 1,11 μέτρο σε ύψος. Ζουν σε αποικίες, ο πληθυσμός των οποίων κυμαίνεται από λίγες εκατοντάδες έως περισσότερα από 20.000 ζεύγη. Καθώς δεν έχουν τα υλικά να φτιάξουν φωλιές, εξαρτώνται ο ένας από τον άλλο για να βρουν ζεστασιά κατά τη διάρκεια του μεγάλου χειμώνα της Αρκτικής.
Σύμφωνα με το Σίμσον, ο απρόσμενος επισκέπτης παρακολουθείται διαρκώς από ειδικούς, οι οποίοι εκτιμούν ότι κάποια στιγμή θα πάρει από μόνος του το δρόμο της επιστροφής. Η προσέγγιση αυτή θεωρείται αρκετά σκληρή από κάποιους, οι οποίοι ζητούν ο πιγκουίνος να οδηγηθεί στην «πατρίδα» του. Το υπουργείο απαντά ότι η μεταφορά του εκεί θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα και τη μεταφορά ασθενειών, ενώ ενέχει κινδύνους και για το πλήρωμα που θα αναλάμβανε μια τέτοια αποστολή.
«Τα πτηνά χάνονται, συμβαίνει όλη την ώρα», λέει ο Κέβιν Μαγκόουαν από το Εργαστήριο Ορνιθολογίας του Κορνέλ, αναγνωρίζοντας ωστόσο ότι «είναι φυσιολογικό όταν εμφανίζεται ένα ζώο τόσο χαρισματικό όσο ο πιγκουίνος, ο κόσμος να θέλει να βοηθήσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου