Σαββατοκύριακο στο Αιγαίο

ΣΙΚΙΝΟΣ

Από τις τρεις γειτονιές της Χώρας της Σικίνου, το Χωριό, στα νότια, αναδεικνύεται σε ένα από τα πιο καλαίσθητα οικιστικά σύνολα των Κυκλάδων.

Από τη Νατάσσα Μπλάτσιου

Ποιος να περίμενε ότι το Χωριό, στη μικροσκοπική Σίκινο των 240 κατοίκων, θα ακολουθούσε τις σύγχρονες τάσεις της οικιστικής ανάπτυξης. Οι στάβλοι με τις κατοικίες των δούλων και ο μετέπειτα τόπος εξορίας του Μεσοπολέμου εξελίχθηκαν στην πιο αξιοζήλευτη γειτονιά του νησιού, αναπλασμένη και ταυτόχρονα πιστή στη λαϊκή αρχιτεκτονική παράδοση. Η περιήγηση στο Χωριό ξεκινά από το παλιό σχολείο.

Το όμορφο κτίσμα των αρχών του 20ού αιώνα, δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, είναι το τέλειο προοίμιο της πλαστικότητας του οικισμού. Φρεσκοασβεστωμένα σπίτια, διακοσμητικά και χρηστικά στοιχεία από σχιστόλιθο, παλ χρώματα στα παραθυρόφυλλα και στις πόρτες. Ολα τα λειτουργικά αρχιτεκτονικά στοιχεία του παρελθόντος έχουν εξελιχθεί σε αισθητικά στοιχεία. Οι καμάρες στα υπέρθυρα για την αποθήκευση του ψωμιού, οι καμινάδες φτιαγμένες από παλιά πιθάρια, αλλά και οι στέγες με τράβες από φίδες - αυτό το άγριο κυπαρίσσι των Κυκλάδων που κάποτε βρισκόταν σε αφθονία στα αρχαία δάση του νησιού, αλλά υλοτομήθηκε μέχρις αφανισμού.

Ανεβαίνεις σκαλιά, κατηφορίζεις στενοσόκακα, τεντώνεσαι στις μύτες των ποδιών σου να κρυφοκοιτάξεις τα όμορφα διακοσμημένα σπίτια. Φαίνεται τόσο μακρινή η εποχή που περιγράφει ο εξόριστος από το 1936-1941 Κυριάκος Τσακίρης στο βιβλίο του «Σίκινος» (εκδόσεις Οδυσσέας). Τότε που η «Ομάδα συμβίωσης» των εξορίστων έκανε τις μεταφορές καυσόξυλων, τροφίμων και νερού από το πλακόστρωτο μονοπάτι -τμήματά του ακόμα διασώζονται- που ενώνει τη Χώρα με το λιμάνι. Πολλοί ξένοι, κυρίως Ευρωπαίοι, αγόρασαν σπίτια και τα ανακαίνισαν εξαιρετικά, αλλά δυστυχώς οι ιδιοκτήτες δεν κατοικούν μόνιμα σε αυτά και το Χωριό ζωντανεύει μόνο το καλοκαίρι. Ο «αρχιτεκτονικός περίπατος» συνδυάζεται δε εξαίρετα με τις μοσχοβολιές από τα λουλούδια και τους βασιλικούς όπως και με την καταπληκτική θέα σε όλη τη Χώρα από τις ταράτσες των σπιτιών. Η βόλτα θα είναι λειψή εάν παραλειφθεί το χαριτωμένο Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται σε ένα παλιό ελαιοτριβείο. Η μικρή συλλογή με την πρέσα εξαγωγής λαδιού και τα οικιακά και αγροτικά εργαλεία είναι το μεράκι του ομογενούς Γιάννη Μαργέτη και καμάρι της αδελφής του Κατερίνας Μαργέτη, η οποία θα σας ανοίξει για να το απολαύσετε (ανοιχτό Ιούλιο και Αύγουστο, Τ/22860-51.271).

MIA MΕΓΑΛΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

01 Η καρδιά της Σικίνου χτυπάει στο Κάστρο. Καφενεία, ταβέρνες και μπακάλικα, έχει τα πάντα… μόνο που μετριούνται στα δάχτυλα. Η εκκλησία της Παναγίας της Παντάνασσας στην πλατεία, με το σπάνιο επιχρυσωμένο τέμπλο και την εικόνα της Παναγίας, ευωδιάζει μελισσόκερο. Περίπατοι ανάμεσα σε παλιά αρχοντικά, νεότερα ασβεστωμένα σπίτια αλλά και πολλά ερειπωμένα λιθόκτιστα, που περιμένουν τον αγοραστή-ανακαινιστή τους. Ψηλότερα οι τρεις ανεμόμυλοι και πιο ψηλά, σύρριζα στον γκρεμό, το Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής.

02 Το τοπίο είναι απέριττο, κυκλαδίτικο, πέτρα και φως, και ξαφνικά… στην κατάληξη του δρόμου που διασχίζει το νησί, εμφανίζεται η Επισκοπή. Το ρωμαϊκό μαυσωλείο του 3ου π.Χ. αιώνα (ή, κατά πολλούς, ο ναός του Πύθιου Απόλλωνα) μετατράπηκε τον 17ο αιώνα σε ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου. Τρούλος, κόγχη του ιερού και τρίτοξο καμπαναριό προστέθηκαν για να δημιουργήσουν αυτό το ιδιόμορφο κτίσμα.

03 «Γιατί παλιά η Σίκινος ονομαζόταν Οινόη». Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο ο Γιώργος Μάναλης βρήκε μια ανήλιαγη πεζούλα, που την ποτίζει μόνο το ιώδιο και το αλάτι, και την έκανε ευλογία? την έκανε αμπελώνα. Αυτή ήταν η απαρχή για τη δημιουργία του καλαίσθητου οινοποιείου στην απόκρημνη βόρεια πλευρά του νησιού, με θέα όλο το Αιγαίο. Μεζέδες με υλικά από το κτήμα, γλυκά κουταλιού και ταψιού καθώς και η καλή παρέα του ίδιου και της συζύγου του είναι τα συστατικά επιτυχίας αυτής της γωνιάς (ανοιχτά μετά τις 18.00, Τ/6972-320.737).

04 Οι ξένοι επισκέπτες επιλέγουν τη Σίκινο για τα μονοπάτια της, που οδηγούν σε όμορφα σημεία -όπως η διαδρομή από την Επισκοπή προς την Αγία Μαρίνα με την καταπληκτική θέα- ή καταλήγουν σε κάποια παραλία για μοναχικά μπάνια - όπως στα Σαντοριναίικα ή στη Μάλτα. Προμηθευτείτε το χάρτη της Ανάβασης, συμβουλευτείτε τους ντόπιους και ξεκινήστε νωρίς το πρωί ή αργά το μεσημέρι για την περιήγησή σας. Προσοχή μόνο στις μέλισσες: είναι άγριες!

05 Στη Σίκινο αξίζει να αγοράσετε θυμαρίσιο μέλι. Στο Συνεταιρισμό «Υψέλι», με σήμα το αρχαίο νόμισμα της Σικίνου, συμμετέχουν 18 παραγωγοί. Κεντρικό σημείο διάθεσης δεν υπάρχει, όμως τα νέα κυκλοφορούν γρήγορα... Από αυτό το εύγευστο μέλι θα δοκιμάσετε παστέλια και λουκουμάδες στο νησί.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Για να φτάσετε στη Σίκινο, θα επιλέξετε είτε τα δρομολόγια από Πειραιά (Τ/210-45.93.000) είτε την τοπική σύνδεση από τα γύρω νησιά: Ιο, Φολέγανδρο και Σαντορίνη - η οποία συνδέεται και αεροπορικώς με την Αθήνα.

ΔΙΑΜΟΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΛΟΠΡΟΝΟΙΑ

Lucas
(Τ/22860-51.076, www.sikinoslucas.gr)
Καλόγουστα δωμάτια με όμορφη θέα στον οικισμό και στο απέραντο γαλάζιο. Από 35 €.

Μαϊστράλι
(T/22860-51.181, 6977-507.234, www.maistrali-sikinos.gr)
Απλά και καθαρά δωμάτια με μπαλκο-νάκια και θέα στο λιμάνι. Από 60 €.

ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ

Sikinos Sunset Studios
(T/6937-948.011, www.sikinos-sunset.gr)
Πέντε αυτόνομες επιπλωμένες κατοικίες σε παλ χρωματισμούς, με πανοραμική θέα στα γύρω νησιά. Από 60 €.

Ντίνα
(Τ/6936-579.122)
Ομορφα διακοσμημένα και ευρύχωρα δωμάτια με μεγάλες βεράντες. Από 35 €.

ΦΑΓΗΤΟ

• Στο Κάστρο επιλέξτε το Στέκι του Γαρμπή για ντόπια κρέατα και την Κληματαριά για μαγειρευτά, ενώ για μεζέδες και ρακόμελα καθίστε στο Ανέ...μελο και Στου Σαμαρά.

• Στην Αλοπρόνοια κατευθυνθείτε στον Βραχάμη για σικινιώτικη κουζίνα και ψαρομεζέδες, ενώ στον Βράχο θα πάτε για πίτσα και μακαρονάδα. Στον Αγιο Γεώργιο, η Αλμύρα πάνω στην αμμουδιά έχει πάντα φρέσκο ψάρι.

ΔΙΚΟΡΦΟ

Μια καλή επιλογή διαμονής στο όμορφο χωριό του κεντρικού Ζαγορίου είναι ο ξενώνας Art Deco. Ενας καλόγουστος χώρος με αυθεντική ατμόσφαιρα εποχής, μακριά από την πεπατημένη της φολκλόρ αισθητικής.

Από τη Νατάσσα Μπλάτσιου

Ο μικρός ξενώνας Art Deco δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από αυτό ακριβώς που δηλώνει το όνομά του. «Μας ενδιέφερε να δημιουργήσουμε κάτι που να συγγενεύει με την περιοχή και ταυτόχρονα να αποτελεί μια εξέλιξη των πραγμάτων», λέει ο Νικηφόρος Βαϊμάκης, συνιδιοκτήτης του ξενώνα. «Εάν επισκεφτείτε σπίτια στο Δίκορφο, θα δείτε ζωγραφιστούς τοίχους, γιρλάντες, πλακάκια του '30.

Από την άλλη, δεν θέλαμε ο κόσμος να επιλέξει έναν ξενώνα έχοντας κάτι διαφορετικό στο μυαλό του. Ετσι, αφού καταλήξαμε στην αισθητική και τη διακόσμηση του χώρου, αποφασίσαμε εκ του αποτελέσματος και το όνομα». Με ηπειρώτικη καταγωγή και μεγαλωμένος στην Αθήνα, ο Νικηφόρος, αφού τελείωσε τη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων στην Κρήτη, ακολούθησε την αδελφή του Εύη, η οποία σπούδαζε στα Γιάννενα, και μαζί με τον σύζυγό της Μίλτο Μπούκα άνοιξαν πρώτα το παραδοσιακό καφενείο Φίλοιστρον και στη συνέχεια το εξαιρετικής αισθητικής μπιστρό 1900. Η ιδέα του ξενώνα ήρθε λίγο αργότερα, όταν η οικογένεια δέθηκε με το Δίκορφο χάρη στο γάμο της Εύης και του Μίλτου στην εκκλησία του χωριού. Το παλιό αγροτόσπιτο αγοράστηκε το 2004, εντάχθηκε σε αναπτυξιακό πρόγραμμα και μετά από πολλή προσωπική δουλειά άνοιξε το Δεκέμβριο του 2007.

Το σπίτι ζωντάνεψε: διαμορφώθηκαν τέσσερα δίκλινα δωμάτια και μία σουίτα, που διακοσμήθηκαν με art deco αντίκες και έπιπλα που συνέλεγαν καιρό από το Μοναστηράκι και τα Γιάννενα, καθώς και με οικογενειακά κειμήλια. Το καθιστικό με τις δερμάτινες πολυθρόνες, τα παλιά φωτιστικά και τις βελούδινες κουρτίνες έγινε ο πιο ζεστός χώρος του χειμώνα και η τραπεζαρία μετατράπηκε στο πιο εντυπω-σιακό δωμάτιο του σπιτιού. Μια μεγάλη τζαμαρία με ανοιχτή θέα, floral χρώματα στις καρέκλες και πορσελάνινα σερβίτσια δημιούργησαν την αίσθηση ενός αίθριου αγγλικής εξοχής. Πολυτέλεια για τον Νικηφόρο δεν σημαίνει τζακούζι και τηλεόραση, αλλά στρώματα και παπλώματα για να χουχουλιάζεις, cd-players με μουσικές επιλογές από ηπειρώτικα μέχρι τζαζ και έθνικ και ένα καθιστικό όπου μαζεύονται όλοι. Ετσι, από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο όλη η οικογένεια μετακομίζει στο Δίκορφο, ενώ τον υπόλοιπο χρόνο αναλαμβάνουν δράση οι συνεργάτες τους, ο Δημήτρης και η Πάττυ. Πρωινά με σπιτικές μαρμελάδες, πίτες, ζυμωτό ψωμί, κέικ και ενίοτε κουρκουτόπιτες. Τυχεροί είναι και οι μη ένοικοι, αφού μπορούν να απολαύσουν το πρωινό τους ή ένα βραδινό ποτό στην καλαίσθητη τραπεζαρία.

Info: Τ/6947-218.021, www.artdecobnb.gr Τιμές: Από 60 έως 100 € για την καλοκαιρινή περίοδο.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

01 Ενας περίπατος στο Δίκορφο είναι απολαυστικός. Το χωριό είναι κατάφυτο με έλατα, τα πέτρινα σπίτια που είχαν την τύχη να μην καούν από τους Γερμανούς είναι καλοδιατηρημένα, ενώ η πλατεία κοσμείται με την εκκλησία του Αγίου Μηνά και το χαρακτηριστικό πολυγωνικό καμπαναριό της. Σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο του χωριού βρίσκεται ψηλά το απόκρημνο εκκλησάκι του Αη Γιάννη, που αγναντεύει όλη την περιοχή, και χαμηλά το γεφύρι του Στάθη και ο παλιός νερόμυλος.

02 Οι απαραίτητες στάσεις της πε-ριήγησης στο κεντρικό Ζαγόρι δεν χωρούν σε ένα μόνο ταξίδι. Ξεκινήστε από τα βασικά. Στο Μονοδένδρι επισκεφτείτε τη μονή της Αγίας Παρασκευής με τη θέα στον Βίκο και τη Χειροτεχνική Σχολή της Ριζαρείου με τα όμορφα υφαντά. Στους Κήπους εντοπίστε τα πέτρινα γεφύρια του Κοκκόρου, του Πλακίδα και του Κοντοδήμου. Στο Δίλοφο κάντε περιπάτους στα καλοδιατηρημένα καλντερίμια και λίγο πιο μακριά, στον Γυφτόκαμπο, ανακαλύψτε τις σαρακατσάνικες στάνες.

03 Η περιοχή προσφέρεται για μικρά και μεγάλα περπατήματα. Η πιο κλασική περιπατητική διαδρομή είναι η διάσχιση του φαραγγιού του Βίκου, διάρκειας 6 ωρών. Η διαδρομή ξεκινά από το Μονοδένδρι, περνάει από τις εντυπωσιακές πηγές του Βοϊδομάτη και καταλήγει στον Βίκο. Εξίσου διάσημη είναι και η μόλις μιάμισης ώρας ανάβαση στην εξαιρετικής μαστορικής Σκάλα του Βραδέτου. Ο μοναδικός δρόμος που έφτανε στο χωριό μέχρι το 1974 είναι μήκους 1,5 χλμ. και αποτελείται από 1.120 λίθινα σκαλοπάτια. Περπατώντας θα φτάσετε στην εντυπωσιακότερη θέα στο φαράγγι του Βίκου. Μόλις 30΄ από το Βραδέτο σάς περιμένει ο εξώστης στη θέση Μπελόη, για να δείτε στο βάθος της χαράδρας να φιδογυρίζει το μεγαλύτερο τμήμα του Βίκου.

04 Στο Κουκούλι, μη χάσετε τη σπάνια ευκαιρία να γνωρίσετε τους βικογιατρούς και τα παρασκευάσματά τους. Στο πατρικό σπίτι του δασκάλου και ερασιτέχνη βοτανολόγου Κώστα Λαζαρίδη θα δείτε τη συλλογή του, που αριθμεί 1.300 είδη φυτών της περιοχής. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και η βιβλιοθήκη του, με 3.500 βιβλία (Τ/26530-71.775).

ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Στο κεντρικό Ζαγόρι και στο Δίκορφο θα φτάσετε μέσω της εθνικής οδού Αθηνών - Πατρών και στη συνέχεια μέσω Ρίου - Αντιρρίου. Θα ακολουθήσετε την περιφερειακή οδό των Ιωαννίνων και μετά από 37 χλμ. θα καταλήξετε στον προορισμό σας. Υπολογίστε περίπου 6 ώρες συνολικά από Αθήνα (www.viamichelin.com). Μέχρι τα Γιάννενα μπορείτε να πάτε επίσης με λεωφορείο ΚΤΕΛ (Τ/210-51.29.363) ή αεροπορικώς με Οlympic Air (T/801.801.01.01, www.olympicair.com) ή Aegean Airlines (T/801.11.20000, www.aegeanair.com).

ΦΑΓΗΤΟ

• Στην Ελάτη, επιλέξτε Τα Ριζά για μαγειρευτά στο τσουκάλι.
• Στο Βραδέτο υπάρχει το μοναδικό καφενείο της Κωνσταντίνας Αναγνωστοπούλου. Δεν χρειάζεται να παραγγείλετε, εκείνοι γνωρίζουν καλύτερα από εσάς τι θέλετε… πάντα συνοδεία τσίπουρου.
• Στα Κάτω Πεδινά, η Βαγγελιώ προσφέρει πίτες, τυριά και καλοψημένα κρέατα.

ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Στο κεντρικό Ζαγόρι δεν θα βρείτε μπαρ με την κλασική έννοια του όρου, αλλά καφενεία με σπιτικά γλυκά, όπως η Στέρνα στο Καπέσοβο, ο Αρόλιθος στο Τσεπέλοβο και το Αρωμα Γλυκό στο Μονοδένδρι. Εάν θέλετε να παίξετε παιχνίδια, ο καταλληλότερος χώρος είναι ο Λίθος στο Δίλοφο, που σερβίρει και φαγητό.

ΣΚΟΠΕΛΟΣ

Ενας κεραμοποιός, από τους λίγους τεχνίτες που αποδύονται σε αγώνα διάσωσης της λαϊκής παράδοσης, συνεχίζει πιστά και με μεράκι την τέχνη της αγγειοπλαστικής, μεταδίδοντας τα μυστικά της στην επόμενη γενιά.

Από τη Νατάσσα Μπλάτσιου

Το λιτό εργαστήρι του Νίκου Ρόδιου (Τ/24240-22.924) στη Χώρα της Σκοπέλου είναι κρυμμένο απέναντι από το καλόγουστο εκθετήριο. Στη βιτρίνα αμέσως μου κινούν το ενδιαφέρον τα στιλπνά «μαύρα» κεραμικά και χαίρομαι που έχω την τύχη να τρυπώσω στα άδυτα του δημιουργού τους. Η δουλειά ξεκινά νωρίς το πρωί, χειμώνα-καλοκαίρι. Δεν είναι μόνο βιοπορισμός.

Φαίνεται το μεράκι του Νίκου Ρόδιου, ο οποίος συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον ποδοκίνητο τροχό και εκείνος με τη σειρά του αντεπεξέρχεται ακούραστα στις ιδιοτρο-πίες των τεχνιτών του πάνω από έναν αιώνα. Το κομμάτι γης λικνίζεται πάνω στον τροχό -απαράμιλλα από το 1900- και μέσα σε λίγα λεπτά παίρνει μορφή που αλλάζει ξανά και ξανά καθώς περνάει η ώρα. Η παράδοση αρχίζει από τον παππού του, ονόματι επίσης Νικόλαο Ρόδιο. Ηταν τόσο ταλαντούχος ο παππούς, που σε ηλικία 14 ετών τον φώναζαν ήδη μάστορα. Λίγα χρόνια αργότερα, αφού εγκαταστάθηκε στη Σκόπελο, όπου παντρεύτηκε, άρχισε να αυτοσχεδιάζει εμπνευσμένος από το μεγάλο ρεπερτόριο της αρχαίας αγγειοπλαστικής. Καινοτόμος για την εποχή του, μετέτρεψε τα αγγεία από χρηστικά αντικείμενα σε διακοσμητικά κομψοτεχνήματα. Εκτός από πλείστες συγχαρητήριες επιστολές, κέρδισε όχι μόνο το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, αλλά και της Παγκόσμιας Εκθεσης Διακοσμητικών Τεχνών στο Παρίσι (εν έτει 1937), φτιάχνοντας μικροσκοπικά αγγεία στον τροχό.

Ο Νίκος Ρόδιος βγάζει το σπιρτόκουτο, όπου είναι κρυμμένα τα βραβευμένα μικροσκοπικά αγγεία, για να μου τα δείξει. Πραγματικά κομψοτεχνήματα. «Ηταν άνθρωπος εμπνευσμένος και πρωτοπόρος στην εποχή του», μου λέει. Δικής του εφεύρεσης, άλλωστε, είναι αυτά τα ιδιαίτερα μελανόμορφα αγγεία που μου τράβηξαν αμέσως την προσοχή. Το περίφημο μαύρο χρώμα τους, που αποτέλεσε πεδίο ζηλοτυπίας αλλά και πολλών μύθων στην εποχή του, μου αποκαλύπτει σήμερα ο Νίκος Ρόδιος ότι οφείλεται αποκλειστικά στον τρόπο ψησίματος. Οσο για τα σχέδια, πάνω από 150 σε αριθμό, είναι και αυτά δικά του. Ευτυχώς, μπορεί να ελπίζει και στο μέλλον. Τα δυο του παιδιά, ο Βασίλης και η Μάγδα, ασχολούνται ερασιτεχνικά με την κεραμοποιία. Μάλιστα, ο Βασίλης, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του στην Αθήνα, επέστρεψε στην οικογενειακή επιχείρηση για να την ενισχύσει με τις γνώσεις του στα οικονομικά. Από τη δική της πλευρά, η Μάγδα φαίνεται να είναι όχι μόνο ένας θεματοφύλακας της παράδοσης, αλλά κάνει ήδη τα πρώτα δικά της βήματα, φτιάχνοντας πανέμορφα πήλινα στεφάνια. Ετσι, παρότι ο Νίκος Ρόδιος ανησυχεί για το μέλλον, η νέα γενιά είναι ήδη στις επάλξεις…

MIA MΕΓΑΛΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

01 Περπατώντας στα στενοσόκακα της Σκοπέλου μέχρι ψηλά στη γειτονιά του Κάστρου, θα ανακαλύψετε τον φροντισμένο παραδοσιακό οικισμό. Φροντισμένο χάρη στις νοικοκυρές Σκοπελίτισσες, που περιποιούνται τα λουλούδια τους, καθαρίζουν το κομματάκι δρόμου που τους αναλογεί και βγαίνουν με τα σκαμνάκια τους το απόγευμα στα κατώφλια. Παραδοσιακό χάρη στην αρχιτεκτονική των σπιτιών, με το σχιστόλιθο στις στέγες και τα νεοκλασικά στοιχεία στην κατασκευή τους.

02 Η Γλώσσα παραμένει πιστή στην παράδοση και οι κάτοικοί της διατηρούν έναν ιδιαίτερο τρόπο ομιλίας. Το καταπληκτικό παντοπωλείο της κυρίας Μαγδαληνής και το πολύχρωμο μαγαζάκι του κυρίου Αριστείδη, με σαπούνι δικής του παραγωγής, είναι στάσεις που αξίζουν, καθώς θα σας βγαίνει η... γλώσσα στις ανηφοριές. Κάντε μια στάση και στο Συνεταιρισμό Γυναικών με τα παραδοσιακά σκοπελίτικα εδέσματα, με πρώτο και καλύτερο το αβγάτο (γλυκό κουταλιού δαμάσκηνο).

03 Συνολικά 360 είναι τα ξωκλήσια του νησιού, όμως κάποια ξεχωρίζουν. Ο Αγιος Γιάννης στο Καστρί, χτισμένος στον απόκρημνο βράχο με τα 107 λαξευμένα σκαλιά, είναι ο διασημότερος, αφού έκανε το γύρο του κόσμου μέσα από την ταινία «Mamma Mia». Εξίσου απολαυστική είναι η βόλτα στις μονές στο Παλούκι: στην παλαιότερη του νησιού, τη Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρα, στην Αγία Βαρβάρα όπου θα σας φιλέψουν καφέ και στο γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Προδρόμου.

04 «Το ρεμπέτικο είναι σαν την όπερα. Ή το μισείς ή το λατρεύεις», λέει ο Γιώργος Ξηντάρης. Αν το λατρεύετε, στη Σκόπελο θα έχετε την ευκαιρία να περάσετε μακριές νύχτες στην ταβέρνα Ανατολή με την καταπληκτική θέα, ιδιοκτησίας αυτού του ανθρώπου που δεν φαίνεται να έχει αλλάξει από τότε που είχε τη θρυλική Ρεμπέτικη Ιστορία στην Αθήνα.

05 Η περιήγηση στις παραλίες της Σκοπέλου είναι από μόνη της σκοπός για το ταξίδι στο νησί. Στις ομορφότερες, πάντως, θα φτάσετε είτε περπατώντας είτε νοικιάζοντας βαρκάκι. Αξίζει να επιλέξετε το πολυσύχναστο αλλά ειδυλλιακό Καστάνι, την απομονωμένη παραλία της Πεθαμένης με το ψιλό βότσαλο και τις δύο σπηλιές για σκιά, αλλά και το εξωτικό Χόβολο στον Ελιο.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Από την Αθήνα θα πάτε οδικώς μέχρι τον Αγιο Κωνσταντίνο (Λιμεναρχείο Τ/22350-31.579) ή τον Βόλο (Λιμεναρχείο Τ/24210-38.888) και από εκεί θα περάσετε στη Σκόπελο με συμβατικό πλοίο ή ταχύπλοο. Τους καλοκαιρινούς μήνες μπορείτε να επιλέξετε την κατά πολύ φθηνότερη μετάβαση μέσω Κύμης (Λιμεναρχείο Τ/22220-22.606).

ΔΙΑΜΟΝΗ

Τρία αξιόλογα καταλύματα στη Χώρα της Σκοπέλου:

Skopelos Village
(Τ/24240-22.517, www.skopelosvillage.gr)
Καλόγουστες αυτόνομες μεζονέτες, οι μπροστινές με θέα στη θάλασσα. Από 120 €.

Ο Στόλιος
(Τ/24240-23.345, www.skopelosweb.gr/stolios)
Ανεξάρτητα διαμερίσματα με πανοραμική θέα στο λιμάνι. Από 60 €.

Sun
(Τ/24240-22.678, www.skopelos.net/sun)
Δωμάτια με ξύλινα σκαλιστά έπιπλα και καταπληκτικός κήπος με πισίνα. Από 40 €.

ΦΑΓΗΤΟ

Στη Σκόπελο καθίστε στον Εγγλέζο για ψαρικά και αστακομακαρονάδα, στην Κληματαριά για σπιτικά μαγειρευτά και στο Περιβόλι με τη λουλουδιασμένη αυλή για μουσικές βραδιές με εκλεπτυσμένες γεύσεις. Στη Γλώσσα περάστε από το διάσημο Αγνάντι για παραδοσιακά πιάτα με ψαγμένα συστατικά - δοκιμάστε τον μουσακά με τόνο Αλοννήσου.

ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ

Είναι σκληρά και κακοτράχαλα τα φαράγγια της Μεσσηνιακής Μάνης, όμως -όπως όλα τα άγρια τοπία- κρύβουν απαράμιλλη ομορφιά. Επιλέξαμε δύο από τις ωραιότερες διαδρομές, μία για πεζοπόρους και μία για έμπειρους ορειβάτες.

Από τη Νατάσσα Μπλάτσιου

Και οι δύο διαδρομές ξεκινούν από το Πηγαδιώτικο Γεφύρι. Για να φτάσετε εκεί, ακολουθήστε με το αυτοκίνητο τον κεντρικό ασφαλτόδρομο από Καρδαμύλη προς Κάμπο και Κέντρο. Λίγο πριν φτάσετε στο χωριό Κέντρο, στρίβετε αριστερά, για να βρεθείτε μετά από 23 χλμ. στην όμορφη πλατεία του Βόρειου.

Ακολουθείτε τον μικρό δρόμο που ξεκινά από την πλατεία και, αφού συναντήσετε την εκκλησία του Προφήτη Ηλία, φτάνετε στην αρχή του λιθόστρωτου μονοπατιού που καταλήγει στο νέο Πηγαδιώτικο Γεφύρι. Οποια διαδρομή και αν επιλέξετε, θα απολαύσετε τη σπάνιας ομορφιάς εικόνα που χαρακτηρίζει το φαράγγι του Ριντόμου (ή Κοσκάρακας): ένας ανήλιαγος διάδρομος με εξαιρετικούς γεωμορφολογικούς σχηματισμούς, χρωματιστές ορθοπλαγιές με σταλακτίτες 100 μέτρων, με πλάτος από 1,20 μέχρι 3 μ. και ύψος 60 μ., και ακριβώς από πάνω του αιωρείται το παλιό γεφύρι. Η πρώτη, εύκολη, διαδρομή συνδέει το Πηγαδιώτικο Γεφύρι με το χωριό Πηγάδια και διαρκεί περίπου 45΄. Ανηφορίζετε σε ένα από τα δύο περίτεχνα καλντερίμια που είναι κατασκευασμένα στις δύο πλευρές του φαραγγιού και, καθώς το μονοπάτι φαρδαίνει, φτάνετε στα Πηγάδια. Περιπλανηθείτε ανάμεσα στα όμορφα, αλλά εγκαταλελειμμένα σπίτια και κατευθυνθείτε στην πλατεία με τον πλάτανο.

Εδώ, οι λιγοστοί επισκέπτες του καλοκαιριού, κάποιοι γέροντες, μαζί με τον βοσκό που διατηρεί το κοπάδι του στην περιοχή, θα σας φιλέψουν και θα σας δώσουν όποιες πληροφορίες χρειαστείτε. Δυστυχώς, ο Εμφύλιος ξερίζωσε τη ζωή αυτού του χωριού, που κάποτε φιλοξενούσε αρκετούς κατοίκους. Σήμερα ζωντανεύει μόνο την πρώτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου, προς τιμήν του Ιερού Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του οικισμού. Η δεύτερη και δυσκολότερη διαδρομή από το Πηγαδιώτικο Γεφύρι καταλήγει μετά από περίπου 2 ώρες και 40΄ στο χωριό Βόρειο. Τεράστιοι λίθινοι όγκοι δημιουργούν την ψευδαίσθηση πως κινείσαι μέσα σε έναν υπερμεγέθη κόσμο. Περπατήστε ανάμεσά τους και, όταν χρειαστεί, επιλέξτε το καλύτερο σημείο για να καταρριχηθείτε. Η καταρρίχηση σε αρκετά σημεία είναι απαιτητική. Η ρεματιά αλλάζει και πάλι πρόσωπο μετά από περίπου μιάμιση ώρα και σας υποδέχεται η σκιά των πλατάνων της. Στα επόμενα 30΄ φτάνετε στον Αβουρο και ακολουθούν 40΄ επίπονου ανήφορου, για να καταλήξετε στην πλατεία του Βόρειου και να απολαύσετε τα δροσιστικά ποτά και τα καταπληκτικά πιάτα ημέρας στο καφενείο του κυρίου Σωκράτη.

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ

01 Η Παλιά Καρδαμύλη είναι ένας όμορφος οικισμός. Τα πυργόσπιτα στεφανώνουν την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα με το εντυπωσιακό κωδωνοστάσιο και τα μαρμάρινα ανάγλυφα. Ανάμεσα στα κυπαρίσσια και στην ήπια βλάστηση ένα μονοπατάκι οδηγεί στους τάφους των Διόσκουρων, δύο ορθογώνιες κοιλότητες, η μία δίπλα στην άλλη, λαξεμένες σε έναν κάθετο βράχο. Ο μύθος λέει ότι τους γέννησε η βασίλισσα της Σπάρτης Λήδα με τον Δία, που είχε μεταμορφωθεί σε λευκό κύκνο. Η διαδρομή συνεχίζει μέχρι την εκκλησία της Αγίας Σοφίας.

02 Το Μουσείο των Μούρτζινων στην Παλιά Καρδαμύλη εισάγει τον επισκέπτη της Μάνης στις κοινωνικές δομές της περιοχής. Στεγάζεται στο πυργόσπιτο της οικογένειας Μούρτζινων-Τρουπάκηδων, που κάποτε ανταγωνιζόταν με τους Μαυρομιχαλαίους στο διαφέντεμα της περιοχής. Η έκθεση είναι διαρθρωμένη σε τρεις ενότητες, που εκτείνονται στα τρία επίπεδα του πυργόσπιτου. Στο ισόγειο παρουσιάζεται το οχυρό συγκρότημα, στον πρώτο όροφο η οργάνωση και η φυσιογνωμία των μανιάτικων οικισμών και η εξέλιξή τους στο χρόνο, ενώ στον δεύτερο όροφο δίνονται στοιχεία για την κοινωνική δομή των Μανιατών.

03 Επισκεφτείτε τα πετρόκτιστα χωριά που βρίσκονται στο χείλος του φαραγγιού του Βυρού, την αρχαία Βασιλική Οδό, τη φυσική οδό επικοινωνίας των βασιλιάδων της Σπάρτης με το επίνειό τους, την Καρδαμύλη: τα Τσέρια, τα Γιατραίικα, τον Ζαχαριά, το Καταφύγιο, το Πεδινό και το Λεπτίνι. Τα Τσέρια είναι το πιο διάσημο, χάρη στο κλασικό παντοπωλείο - καφενείο Σπάρτη αλλά και στις πεζοπορικές διαδρομές που περνούν από εδώ και απευθύνονται σε όλη την οικογένεια.

04 Το κολύμπι είναι απόλαυση στη Μέσα Μάνη. Από τη βοτσαλωτή παραλία στα Ριτσά μέχρι τη διάσημη αμμουδιά της Καλόγριας και από τα λιγότερο κοσμικά Δελφίνια μέχρι το δυσπρόσιτο Καταφύγι Τράχηλα με τα επίπεδα βράχια αντί ξαπλώστρας, θα βρείτε αυτή που σας ταιριάζει. Αξίζει επίσης να κολυμπήσετε μέχρι το καταπράσινο νησάκι Μερόπη, με τα υπολείμματα από τις ενετικές οχυρώσεις και το εκκλησάκι της Παναγίας. Απέχει μόλις 300 μ. από το λιμανάκι της Καρδαμύλης.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ

Η Καρδαμύλη απέχει από την Αθήνα 294 χλμ. και θα φτάσετε σε περίπου 4 ώρες μέσω Καλαμάτας. Μπορείτε επίσης να πάτε με λεωφορείο (ΚΤΕΛ Μεσσηνίας, Τ/210-51.34.293) ή με τρένο (Τ/1110) μέχρι την Καλαμάτα και από εκεί στην Καρδαμύλη με τοπικό λεωφορείο (Τ/27210-28.581).

ΔΙΑΜΟΝΗ

Νότος
(Τ/27210-73.730, www.notoshotel.gr)
Φωτογενή πέτρινα σπιτάκια με λιτή διακόσμηση, όπως ακριβώς φαντάζεται κανείς τη Μάνη. Από 95 €.

Ελιές
(Τ/27210-73.021, www.elieshotel.gr)
Πέτρινα αυτόνομα σπίτια με θέα στον ελαιώνα ή τον Μεσσηνιακό Κόλπο. Από 100 €.

Μελιτσίνα
(Τ/27210-73.334, www.melitsina.com)
Ευρύχωρα στούντιο και σουίτες σε μεγάλο ελαιώνα. Εχει παιδική χαρά και beach volley. Από 105 €.

ΦΑΓΗΤΟ

Στην Καρδαμύλη περάστε από το καφενείο Ανδρούβιστα για νοστιμότατο πρωινό, μεζέδες, σάντουιτς και σαλάτες, από τον Χαρίλαο και τον Φάρο για ψαρικά, από τη Λέλα για στιφάδο πάνω στο κύμα. Στην παραλία Ριτσά καθίστε στις Ελιές για φαγητό παρά θίν' αλός.

Καθημερινή