Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Κωνσταντινούπολη: Αρώματα ζωής

Κείμενο:Αλέξανδρος Μασσαβέτας


Το ότι είναι μία από τις ομορφότερες, ιστορικότερες και γραφικότερες πόλεις του κόσμου δεν περίμενες να σου το πω εγώ. Φέτος, εξάλλου, που είναι Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, θα σου το θυμίζουν συνεχώς: «Αυτήν τη χρονιά έχετε άλλον ένα λόγο να επισκεφτείτε την Πόλη...». Εγώ θα προσπαθήσω να σε περπατήσω στα μυστικά της. Να σε βοηθήσω να ξεφύγεις από τα τετριμμένα της τουριστικής βιομηχανίας. Να σου δείξω κάποια από τα πολλά άγνωστα πρόσωπά της και να σου μιλήσω για την ψυχή της.

Πάντα δυσκολεύομαι να εξηγήσω τι είναι αυτό που με κρατά στην Πόλη τα τελευταία επτά χρόνια. «Ζείτε πράγματι μέσα σε τέτοια ομορφιά;» με ρωτούσαν Αραβες συνάδελφοι, καθηλωμένοι από τα πανοράματά της, που αποτελούν το φόντο τουρκικών τηλεοπτικών σειρών οι οποίες σαρώνουν τα τελευταία χρόνια την τηλεθέαση. «Η εξωτερική ομορφιά είναι μία μόνο από τις πολλές χάρες της Πόλης», απαντούσα.

Τι είναι αυτό που τόσο μας μαγεύει εδώ; Η φαντασμαγορική τοπογραφία, τα επιβλητικά κατάλοιπα χιλιόχρονης ιστορίας, το βάρος της μνήμης τόσων αιώνων; Τίποτε από μόνο του και όλα σε συνδυασμό. Περισσότερο όμως αυτό που μας δένει με την Πόλη είναι τα πολλά της πρόσωπα. Οι γειτονιές της, που τόσο πολύ διαφέρουν, ώστε νομίζεις πως ανήκουν σε διαφορετικές πόλεις, που τις χωρίζουν χιλιάδες μίλια αλλά και πολιτισμοί. Ο πολύχρωμος και πολύβουος συρφετός των δρόμων και των αγορών της. Τα μυστικά των ξεχασμένων σοκακιών, η απρόσμενη αλλαγή στην αρχιτεκτονική και στον πληθυσμό από τον ένα δρόμο στον άλλον. Η Πόλη είναι ένα καλειδοσκόπιο εικόνων ασυνάρτητων μα γοητευτικών, μια πηγή θετικής ενέργειας στην οποία θέλεις να βυθιστείς. Η Πόλη μού λείπει, ακόμη και όταν βρίσκομαι εδώ, στο διαμέρισμα του Πέραν, στο «μικρό μας χωριό». Οι φίλοι, τα στέκια, όλα εδώ γύρω. Η γνώση ότι, όσο είμαι κλεισμένος δουλεύοντας, οι αγορές και τα χάνια είναι γεμάτα κίνηση, τα βαπόρια των αστικών συγκοινωνιών πηγαινοέρχονται Ευρώπη - Ασία και ο κόσμος σουλατσάρει στις προκυμαίες του Βοσπόρου με κάνει να θέλω να πάρω τους δρόμους. Στην Πόλη μπορείς εύκολα να ξεφύγεις. Να χαθείς σε αλλοτινούς μικρόκοσμους, λησμονώντας τα άγχη και ξεπερνώντας τους ορίζοντες της μικρής, δικής σου καθημερινότητας.

Η αγαπημένη μου διαφυγή είναι τα οθωμανικά χάνια. Φωλιάζουν στις πλαγιές του Μερτζάν (Μercan) και του Ταχτάκαλε (Tahtakale), ανάμεσα στο Μεγάλο Παζάρι (Kapalicarsi - Σκεπαστή Αγορά) και στην Αγορά Μπαχαρικών(Misir Carsisi - Αιγυπτιακή Αγορά) του Εμίνονου (Eminonu). Αλλοτε πανδοχεία για τα καραβάνια και σημεία χονδρεμπορίου, τα χάνια στεγάζουν σήμερα εργαστήρια και βιοτεχνίες. Εδώ θα βρεις αργυροχόους, μπαλωματές χαλιών, στιλβωτές και σιδεράδες, τους τελευταίους εκπροσώπους παραδοσιακών επαγγελμάτων που σβήνουν, να συναλλάσσονται όπως κάνουν εδώ και αιώνες. Αξίζει να περάσεις ώρες σε αυτά τα επιβλητικά οθωμανικά κτίρια, με τις εσωτερικές αυλές, τους σκοτεινούς διαδρόμους και τις σειρές τρουλίσκων στην οροφή. Οι εικόνες που θα καταγράψεις εκεί, σε λίγα χρόνια θα αποτελούν ανάμνηση και μόνο.

Πλησιέστερη διαφυγή μου, δέκα λεπτά περπάτημα από το σπίτι μου, το Ταρλάμπασι (Tarlabasi), η μεγαλύτερη, άλλοτε ρωμαίικη, γειτονιά του Πέραν. Σήμερα είναι αυτή με το πιο εκρηκτικό κοινωνικό κοκτέιλ, το πιο έντονο χρώμα. Κάτω από τις μπουγάδες, που στολίζουν τις κατηφοριές του σαν γιρλάντες πανηγυριού, απλώνεται ένα διαβόητο γκέτο κατοικούμενο από τους απόκληρους - τραβεστί, Τσιγγάνους, Κούρδους και Αφρικανούς μετανάστες. Μέσα στα ελληνικά σπίτια, δημιουργήματα μιας αστικής τάξης που ξεκληρίστηκε, μοιάζουν παράταιροι. Μάθαμε όμως όλοι να αγαπάμε αυτήν τη γειτονιά όπως είναι σήμερα, ξεπερνώντας τη στενοχώρια που προκαλεί η εγκατάλειψη των ελληνικών σπιτιών. Αγωνιούμε να μην πραγματοποιηθούν τα φιλόδοξα σχέδια της Μητροπολιτικής Δημαρχίας για την «ανάπλαση» της περιοχής, που φιλοδοξούν να τη μετατρέψουν σε γειτονιά με αέρα Ντουμπάι.

Φίλοι που έρχονται για λίγες ημέρες στην Πόλη με ρωτούν τι να πρωτοδούν, πού να πρωτοπάνε. Προσπέρασε, τους λέω, Τοπ Καπί, Μπλε Τζαμί και τα συναφή και ψάξε παραπέρα. Τη μαγεία της Πόλης αναζήτησέ τη στα πανοράματά της και σε μικρές χαρές που μόνο εδώ θα βρεις. Ισως εκείνη που σου αφήνει πιο έντονη την εικόνα είναι το πέρασμα ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία με ένα από τα βαπόρια της γραμμής. Από το κατάστρωμα, πίνοντας ένα ζεστό τσάι στο ποτηράκι με σχήμα τουλίπας, θα μπορέσεις να απολαύσεις τη φανταστική τοπογραφία: τις τρεις υδάτινες μάζες, Βόσπορο, Κεράτιο και Θάλασσα του Μαρμαρά, να σμίγουν, τους τρούλους και τους μιναρέδες της Παλιάς Πόλης, τον Πύργο του Λεάνδρου (Kiz Kulesi) να ορθώνεται μες στο νερό. Φρόντισε να επιστρέφεις με τη δύση, για να αντικρίσεις την Παλιά Πόλη σε ένα παρανάλωμα, τις σιλουέτες των τζαμιών της μαύρες κόντρα στη φωτιά του ουρανού.

Την Πόλη πρέπει να την περιπλανηθείς. Να γυρίσεις τις εσωστρεφείς ιστορικές γειτονιές της. Θα σε περπατούσα στο Κούμκαπι (Kumkapi), την παλιά αρμένικη και ρωμαίικη γειτονιά, με τις βιοτεχνίες παπουτσιών, τα μέγαρα της Μπελ Επόκ που μαδάνε σαν λεπρά, τους χαμάληδες και τους Αφρικανούς και Ασιάτες μετανάστες. Στο Φανάρι, στη σκιά της Μεγάλης Σχολής, με τις απότομες ανηφοριές του και τη μελαγχολία να σε μαχαιρώνει σε κάθε βήμα. Στο Μπαλατά (Balat) με τις σειρές τρίπατων σπιτιών, τις περίτειχες εκκλησίες και συναγωγές και τις θειές από τον Πόντο με τις λουλουδάτες εμπριμέ μαντίλες και φούστες που κουτσομπολεύουν με τις ώρες στα κεφαλόσκαλα.

Μην περιοριστείς όμως στην ιστορία και τη γραφικότητα. Αν και αποτελούν το γοητευτικότερο πρόσωπο της Πόλης, οι παλιές γειτονιές της δίνουν μια μερική μόνο εικόνα της. Η Κωνσταντινούπολη σήμερα είναι μια μεγαλούπολη 17 εκατομμυρίων, που προσφέρει τα πάντα σε όποιον μπορεί να πληρώσει... Αν φύγεις χωρίς να έχεις δει τις μεγαλοπρεπείς προσόψεις και τις ακριβές βιτρίνες του Νισάντασι (Nisadasi) και της Τεσβίκιε (Tesvikiye), τις αμέτρητες γκαλερί που ξεφυτρώνουν σε όλη την Πόλη, τα μουσεία μοντέρνας τέχνης, τα επιτεύγματα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής όπως η υπεραγορά Canyon και τις αριστοτεχνικές αναπλάσεις όπως το Santral Istanbul, δεν θα έχεις ολοκληρωμένη εικόνα. Και αφού τα δεις και τα ρουφήξεις όλα αυτά, θα αποδράσεις προς την περιφέρεια. Θα διασχίσεις το Βόσπορο με το πορθμείο μέχρι το στόμιο της Μαύρης Θάλασσας και θα ανεβείς μέχρι το βυζαντινό φρούριο στο Ανάντολου Χισάρι (Anadolu Hisari). Θα πάρεις το βαπόρι ώς την Πρίγκιπο (Buyukada) και θα σκαρφαλώσεις ασθμαίνοντας το λόφο του Αη Γιώργη, για να φας στο ταβερνάκι δίπλα στη μονή. Θα κατεβείς στην Αντιγόνη (Burgazada), το πιο ήσυχο από τα νησιά, να περπατήσεις μέχρι το εγκαταλελειμμένο ελληνικό νεκροταφείο στην κορυφή του λόφου, πνιγμένο στα λουλούδια την άνοιξη και με πανοραμική θέα στο Μαρμαρά και στην Πόλη. Θα περπατήσεις την προκυμαία του Βοσπόρου από το Νιχώρι (Yenikoy) ώς τα Θεραπειά (Tarabya), τυφλωμένος από την ομορφιά του στενού και μετρώντας τα πλοία που το διαβαίνουν. Και ναι, αφού τα κάνεις όλα αυτά, θα «αρρωστήσεις» κι εσύ αθεράπευτα. Το μικρόβιο της Πόλης. Και δεν θα βλέπεις την ώρα να γυρίσεις.


Η δική τους Κωνσταντινούπολη...



Ολγα Αλεξοπούλου / Ζωγράφος

ΒΟΛΤΕΣ

Η νεαρή Ελλαδίτισσα εγκαταστάθηκε στην Πόλη το 2005. «Μεγαλύτερη χαρά για μένα είναι ο περίπατος στα χωριά του Βοσπόρου. Μου αρέσει πολύ το Κουζγκουντζούκ (Kuzguncuk), πράσινο και γραφικό, γεμάτο παραδοσιακά καφενεία στον κεντρικό δρόμο. Επίσης, το Ποϊράζκιο� (Poyrazkoy), ένα μικρό ψαροχώρι με δύσκολη πρόσβαση και λίγες ψαροταβέρνες, στο βόρειο άκρο του ασιατικού Βοσπόρου. Αλλά και το να περπατάω πάνω στη Γέφυρα του Γαλατά».

ΣΤΑΣΕΙΣ

«Η γειτονιά μου, το Τζουκούρτζουμα (Cukurcuma), είναι γεμάτη γκαλερί και παλαιοπωλεία. Η γκαλερί Elipsis ειδικεύεται στη φωτογραφία και φιλοξενεί γνωστούς διεθνείς και ντόπιους καλλιτέχνες (www.elipsisgallery.com, Faikpasa Yokusu, Faikpasa Apt. 37, Τ/2122494892). Λίγο πιο πάνω στο Cihangir βρίσκεται η Daire Sanat με πιο πειραματικές εκθέσεις (Κilicali Pasa Mahallesi Simsira Sokak Santral Apt. 11/1, Τ/2122441268, www.dairesanat.com). Αλλά και στο Νισάντασι η γκαλερί 44a, κυρίως με Τούρκους καλλιτέχνες (Ahmet Fetgari Sok. 2, Τ/2122333380, www.44a.com.tr). Από τα μουσεία, πηγαίνω στο Istanbul Modern (www.istanbulmodern.org) στο Pera Muzesi (www.peramuzesi.org.tr) αλλά και στο Santral Istanbul, στον παλιό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην άκρη του Κερατίου (www.santralistanbul.com).

»Για φαγητό, το Smyrna (Akarsu Cad. 29, Cihangir) έχει ιδιαίτερη κουζίνα με ενδιαφέρουσες αναμείξεις γεύσεων. Ομως, στην Πόλη, νομίζω πρέπει πρώτα να χαρείς τις νοστιμιές του δρόμου.

Με ενθουσιάζει το πιλάφι με ρεβίθια και κοτόπουλο που ένας πλανόδιος πουλά στην άκρη της γέφυρας του Γαλατά προς το Καράκιοϊ αλλά και τα σάντουιτς με ψάρι (μπαλίκ-εκμέκ) που βρίσκεις στην άλλη πλευρά της γέφυρας στο Εμίνονου.

»Στη γωνία των δρόμων Ιστικλάλ και Μπουγούκ Παρμάκαπι, κοντά στην πλατεία Ταξίμ, θα βρείτε ένα μαγαζάκι που πουλάει χειροποίητες σοκολάτες τυλιγμένες σε ασημόχαρτο - οι καλύτερες είναι γεμιστές με φιστίκι ή αμύγδαλο. Το καλύτερο προφιτερόλ φτιάχνει το παλιό ρωμαίικο ζαχαροπλαστείο Ιnci (Ιstiklal Cad. 124/2 - Taksim, Τ/2122432412) και τις καλύτερες τούρτες η αρμένικη Patisserie Le Bon στο Τούνελ (Istiklal Cad. 463/465, Τ/2122442890, lebonpastanesi.com). Εκεί δίπλα, στην ταράτσα ενός παλιού κτιρίου, είναι το μπαρ Leb-i Derya (Kumbaraci Yokusu 57/6, Τ/2122934989, www.lebiderya.com), με τέλεια θέα το σούρουπο στην ασιατική όχθη του Βοσπόρου».

Σεβίν Τουράν / Δημοσιογράφος

ΒΟΛΤΕΣ

«Mε μαγεύει η πολυμορφία και η δυναμικότητα της Πόλης. Για πρώτη φορά εδώ συναναστράφηκα με Κούρδους, Τσιγγάνους, ελληνορθόδοξους της Αντιόχειας», λέει η Σεβίν, που κατάγεται από τα Δαρδανέλλια (Τσανάκαλε). «Αγαπώ πολύ το Πέραν, με όλο του το χαμό και τις αντιφάσεις. Με ξετρελαίνει που δίπλα από ένα μαγαζί όπου παίζεται η πιο βαριά ανατολίτικη μουσική βρίσκεις ένα trendy μπαράκι για γούστα εναλλακτικά. Για περίπατο, μου αρέσουν οι ήσυχες γειτονιές του ασιατικού Βοσπόρου, όπως το Κουζγκουντζούκ (Κuzguncuk) και το Τσενγκέλκιοϊ (Cengelkoy) αλλά και οι τσιγγάνικες γειτονιές, όπως το Ταρλάμπασι (Tarlabasi) και το Ντολάπντερε (Dolapdere)».

ΣΤΑΣΕΙΣ

«Για πρωινό τις Κυριακές, μου αρέσει το Kale στο Ρούμελι Χισάρι (Rumeli Hisari), στέκι νεανικό, παρά το συνωστισμό που επικρατεί (Yahya Kemal Cad. 16, www.kalecafe.com). Αλλά και το Bulgarin Yeri («μέρος του Βούλγαρου») στην αγορά του Μπεσίκτας, όπου ο μπαρμπα-Παντελής κάνει το καλύτερο μπαλ-καϊμάκ (παχιά κρέμα με μέλι) στην Πόλη. Για κεμπάπ πηγαίνω στο Peymane στο Τούνελ (Sehbender Sok. 7/1, Τ/2122446485, www.peymane.com), ενώ λατρεύω τα μεζεδοπωλεία-κρασοπωλεία. Αγαπημένα μου είναι δύο παλιά ρωμαίικα, το Αsir στο Ταρλάμπασι (Kallyoncu Kullugu, δίπλα στο αστυνομικό τμήμα), με τη ζωντανή μουσική και τον αρμένικο μεζέ τοπίκ. Νεανικό και πολύ συμπαθητικό στέκι είναι το Otto, στο Τούνελ (Asmali Mescit Mahallesi Sehbender Sok. 15, Τ/2122927015), ενώ το Ορτάκιοϊ είναι γεμάτο νεανικά φαγάδικα που σερβίρουν kumpir (ψητές πατάτες με διάφορα πρόσθετα). Εντελώς διαφορετικά το Susam Cafe στο Cihangir, με εξαιρετικό διεθνές φαγητό και trendy design (Susam Sok.11), και το μεζεδοπωλείο Ottoman στο Μπαλάτ (Abdulezel Pasa Caddesi 11, Τ/2126317567, www.balatottoman.com) που σερβίρει τοπικές σπεσιαλιτέ από την περιοχή της Αντιόχειας. Νομίζω πως όποιος έρχεται στην Πόλη πρέπει να διασχίσει το Βόσπορο με βαπόρι μέχρι το Ανάντολου Καβάι και να φάει εκεί ψάρι και παγωτό».

Γκιουλέν Γκιουλέρ / Σκηνοθέτις

ΒΟΛΤΕΣ

«Δεν μου αρέσουν οι συνοικίες που έχουν γίνει πια εντελώς hip. Θέλω να χαίρομαι τις σκηνές του δρόμου, εκεί όπου υπάρχει αυθεντική ζωή γειτονιάς. Το Πέραν με έχει κουράσει. Αγαπώ πολύ τον Γαλατά, το Καράκιοϊ (Karakoy) αλλά και τις ξεχασμένες γειτονιές της Παλιάς Πόλης - να περπατώ στο Κούμκαπι (Kumkapi), το Εγιούπ (Eyup), το Μπαλάτ, το Αϊβάνσαραϊ (Ayvan Saray). Παίρνω το τελεφερίκ από το Εγιούπ και ανεβαίνω στην κορυφή του απέραντου νεκροταφείου, στο Cafe Pierre Loti, απ' όπου φαίνεται το πανόραμα του Κερατίου και της Παλιάς Πόλης. Για περίπατο πηγαίνω συχνά στο Εμίνονου και στα οθωμανικά χάνια, περιπλανώμαι άσκοπα και πίνω τσάι. Ολη αυτή η εμπορική δραστηριότητα με τονώνει, με λυτρώνει από κάθε μελαγχολία. Γελώ με τα παράδοξα - τις γυναίκες, καλυμμένες με τα κατάμαυρα τσαντόρ, που ζητούν τα εσώρουχά τους από τους άντρες πωλητές. Μου αρέσει να περνώ με το βαπόρι στην Ασία και να ψωνίζω στην αγορά του Καντίκιοϊ (Kadikoy). Να χάνομαι στη λαϊκή αγορά της Τσαρσάμπα (Carsamba) στο Φάτιχ».

ΣΤΑΣΕΙΣ

«Για να καταλάβεις την Πόλη, ή θα την περπατήσεις ή θα τα πιεις σε κάποιο meyhane (μεζεδοπωλείο). Αγαπημένα μου είναι το ψαράδικο Beyaz στο Κούμκαπι (Balikcilar Carsisi 28, Τ/2125183631, www.beyazrestaurant.com) και το Rakici στο Τούνελ (Sofyali Sok. 5, Τ/2122496979, www.rakiciasmalimescit.com), ενώ για κοψίδια το Umut Ocakbasi (B­y­kparmakkapi Hasnungarip Sokak 4). Για ποτό το Ghetto στο Γκαλατάσαραϊ (Kamer Hatun Cad. 10, Τ/212 2517501, www.ghettoist.com) και το Τekyon (Siraselviler Cd. 63, www.tekyonclub.com) ένα γκέι κλαμπ, όπου με σέρνουν μεθυσμένη οι φίλοι μου για τρελό χορό. Αγαπημένο μου στέκι και το Venta del Toro στον Γαλατά (Galipdede Caddesi 145, Τ/2122436049) με ισπανικά tapas και μουσική από το συγκρότημα flamenco του Μanuel Reina».

Αλπέρ Τεκίν / Μουσικός

ΒΟΛΤΕΣ

O Αλπέρ τραγουδά στο ελληνοτουρκικό συγκρότημα νέων Tatavla Keyfi. Μένει στην περιφέρεια της Πόλης, αλλά κέντρο της ζωής του είναι το Πέραν. «Εδώ τραγουδάμε, εδώ είναι όλοι οι φίλοι μου. Αγαπώ πολύ τον Γαλατά. Αν μπορούσα, θα ήθελα να μένω στον Γαλατά ή στο Τζιχάγκιρ. Ενα από τα αγαπημένα μου μέρη είναι ο Αη Γιώργης στην Πρίγκιπο. Μου αρέσει να ανεβαίνω μέχρι εκεί. Ηρεμώ. Αλλά και να περπατώ πάνω στη γέφυρα του Γαλατά και στη λεωφόρο Bagdat Caddesi, στην Ασία. Είναι γεμάτη ζωντάνια».

ΣΤΑΣΕΙΣ

Ο Αλπέρ τραγουδά μαζί με τον Χάρη Θεοδωρέλλη - Ρήγα κάθε Τρίτη στο Βadehane, ένα από τα γνωστότερα μπαράκια της Πόλης, στο Τούνελ (General Yazgan 5, Τ/212249 0550). «Από τα αγαπημένα μου καφέ στην Πόλη είναι το Molly's Cafe στον Γαλατά - ένας ιδιαίτερος χώρος που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν σε φιλικό σπίτι (Camekan Sok. 10). Το Cinaralti στο Τσενγκέλκιοϊ, στην ασιατική όχθη του Βοσπόρου, ένα απλό και ατμοσφαιρικό τεϊοποτείο της γειτονιάς (Carsi Cad. 90, Τ/2165537385). Επίσης, το Smyrna (Akarsu Cad. 29) και το Kahve Alti (Αnahtar Sok 6), με τον εξαιρετικό κήπο, στο Cihangir. Για φαγητό, συχνάζω στο Klemuri, ένα μέρος απλό που σερβίρει τοπικές σπεσιαλιτέ του Πόντου (B­y­kparmakkapi Sok. 2, Τ/2122923272). Για ποτό και χορό, στο Araf (Istikial Cad. Balo 32/5, Τ/2122448301, www.araf.com.tr), με νεανικά συγκροτήματα που παίζουν μουσική».


και η δικη μας.. .....ΒΟΛΤΕΣ


1. Στη Μονή της Χώρας (Kariye Müzesi), με τα ομορφότερα βυζαντινά ψηφιδωτά.
2. Στο Santral Istanbul και ιδίως στο Μουσείο Τεχνολογίας, έναν από τους εντυπωσιακότερους χώρους της Πόλης. Λεωφορειάκια του Πανεπιστημίου Μπιλγκί, σχολές του οποίου στεγάζονται στο Santral, ξεκινούν από την όπερα AKM στην πλατεία Ταξίμ.
3. Στη συνοικία Cukurcuma του Πέραν, με τις αναρίθμητες γκαλερί, στο Κούμκαπι και στο Μπαλάτ στην ιστορική χερσόνησο.
4. Στα προάστια Ορτάκιοϊ, Ρούμελη Χισάρι, Γενίκιοϊ στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου και Κουζγκουντζούκ, Τσενγκέλκιοϊ και Ανάντολου Καβάι στην ασιατική ακτή.
5. Στo μουσείο Istanbul Modern. Κατά τη γνώμη μου, το ίδιο το κτίριο και η θέση του στον Γαλατά, πάνω στο νερό, αξίζει πολύ περισσότερο από τα εκθέματα.
6. Με το βαπόρι της γραμμής από το Καράκιοϊ ή το Εμίνονου για το Καντίκιοϊ (Χαλκηδόνα) και πίσω. Κάθε σκέλος διαρκεί μισή ώρα και κοστίζει λιγότερο από 1 ευρώ...

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

> Οι θησαυροί του Κρεμλίνου. Εκτίθενται ώς το Μάιο στο Ανάκτορο Τοπ Καπί.
> Οι Ασσύριοι στην Πόλη. Ενα ταξίδι στα ίχνη των αρχαίων πολιτισμών της Ανατολίας. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο, ώς το Μάιο.
> Aπό το Βυζάντιο στην Ιστανμπούλ. Θησαυροί από τουρκικά και ξένα μουσεία αφηγούνται την ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Στο Μουσείο Sakip Sabanci, το φθινόπωρο.
> 99 Κοράνια. Εκθεση ισλαμικής καλλιγραφίας, στον Τεκκέ των Μεβλεβήδων του Γαλατά (Galata Mevlevihanesi), από το Σεπτέμβριο ώς το Νοέμβριο.
> Δύο νέα μουσεία εγκαινιάζονται τον Ιούλιο: το Μουσείο των Νησιών στην Πρίγκιπο, που θα αναφέρεται και στην κληρονομία των μειονοτήτων, και το Μουσείο της Αθωότητας στη συνοικία Τζουκούρτζουμα, εμπνευσμένο από το ομώνυμο βιβλίο του νομπελίστα Ορχάν Παμούκ.
> Περίπατοι Τέχνης. Τους οργανώνουν οι γκαλερί των συνοικιών Γκαλατάσαραϊ και Τοπχανέ. Τις ημερομηνίες θα ανακοινώσουν στην ιστοσελίδα tophaneartwalk.com.
> Μουσική και αρχιτεκτονική. Σειρά συναυλιών σε εκπληκτικά μνημεία της Πόλης, όπως το Ντολμαμπαχτσέ, το Τοπ Καπί και η Αρμένικη Εκκλησία του Κουμ Καπί. Από τον Μάιο ώς το Σεπτέμβριο.
> O θρήνος του Αδάμ. Παγκόσμια πρώτη του νέου έργου του συνθέτη Αρβο Παρτ. Στις 7 Ιουνίου.
> Balkanist. Φεστιβάλ βαλκανικής μουσικής, τον Απρίλιο.
> U2. Θα είναι, λένε, η μεγαλύτερη υπαίθρια συναυλία στην ιστορία της Πόλης. 6 Σεπτεμβρίου.
> Dance Platform Istanbul. Σειρά παραστάσεων τουρκικών και διεθνών χορών, παραδοσιακών και σύγχρονων. 15 - 22 Σεπτεμβρίου.
Το πλήρες πρόγραμμα της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας θα το βρείτε στο www.en.istanbul2010.org. Πολλές εκδηλώσεις ενδέχεται να αλλάξουν ημερομηνία.

ΓΕΥΣΕΙΣ

Στην Πόλη, τα «καλά» εστιατόρια είναι ακριβά και η ποιότητα γενικά χαμηλή, οπότε πρέπει κανείς να διαλέξει με προσοχή. Επειδή η τουρκική κουζίνα κουράζει έπειτα από κάποιο διάστημα, προτείνω και κάποια εστιατόρια με διεθνή και ξένη κουζίνα πέραν εκείνων των φίλων μου:
Istanbul Modern Cafe. To εξαιρετικό καφέ-εστιατόριο του μουσείου προσφέρει διεθνή κουζίνα και τουρκικές σπεσιαλιτέ, πλούσια λίστα κρασιών και μαγευτική θέα.
Lebi Derya. Στο ξενοδοχείο Richmond, πάνω στην Ιστικλάλ προς το Τούνελ. Προσφέρει όπως το ομώνυμό του στην Κουμπαρατζή Γιοκουσού εξαιρετική θέα, αλλά εδώ το φαγητό είναι σαφώς καλύτερο (Ιstiklal Cad. 227, Τ/212243 4375).
Haci Abdullah. Παρότι δεν σερβίρει αλκοόλ, έχει την καλύτερη ίσως οθωμανική κουζίνα, με εξαιρετικό μπεγεντί (Atif Yιlmaz Cad. 9/A, Τ/21229385 61, ww.haciabdullah.com.tr).
Otantik. Απλό και μάλλον κιτς στη διακόσμηση, είναι από τα λίγα μέρη στην Πόλη όπου μπορείς να γευτείς χωριάτικες σπεσιαλιτέ της Ανατολίας (Istiklal 170, Τ/2122938451, www.otantikay.com).
Balikci Sebahattin. Eξαιρετικά θαλασσινά, στο Τζανκουρταράν της Παλιάς Πόλης (Τ/2124581824, www.balikcisabahattin.com).
Ahirkapi Balikcisi. Από τα πιο cult μέρη της Παλιάς Πόλης, ένα ψαράδικο που σερβίρει και μπίρα ή ρακή. Τραπεζάκια έξω το καλοκαίρι (Keresteci Hakki Sokak 46, Τ/2125184988).
• Gazebo Lounge. Στο ξενοδοχείο Ciragan Palace Kampinski, ένα από τα καλύτερα της Πόλης, σερβίρεται high tea κάθε απόγευμα, με την εξαιρετική θέα του Βοσπόρου (Ciragan Cad. 32, www.kempinski.com/en/istanbul).
Baylan. Ιστορικό ζαχαροπλαστείο του Καντίκιοϊ (Χαλκηδόνας), μέχρι πρότινος στην ιδιοκτησία ομογενούς, φημίζεται για το Cup Griye, ένα από τα ιδιαίτερα γλυκίσματα της Πόλης (Muvakkithane Cad. 19, Τ/2163466350, www.baylanpastanesi.com).

ΔΙΑΜΟΝΗ

Witt Istanbul Suites. Mοντέρνο ξενοδοχείο στο Τζιχάγκιρ, με συμπαθητικό ντιζάιν και άνετα, φωτεινά δωμάτια. Πολύ κεντρικό (Defterdar Yokusu 26, Τ/2123937950, www.wittistanbul.com). Από 170 €.
Cihangir Hotel. Eπίσης πολύ κεντρικό, καθαρό και οικονομικό (Aslanyatagi Sok. 17, Τ/2122515317, www.cihangirhotel.com). Από 80 €
Ajia Hotel. Aναπαλαιωμένη ξύλινη παραθαλάσσια έπαυλη στο Βόσπορο με ατμόσφαιρα και εξαιρετική θέα. Mειονέκτημα η απόσταση (Αhmet Rasim Pasa Yalisi, Cubuklu Cad. 27, Τ/2164139300, www.ajiahotel.com). Από 210 €
Sumahan. Aναπαλαιωμένο βιομηχανικό κτίριο με εξαιρετικό μινιμαλιστικό ντιζάιν, επίσης στο Βόσπορο και μακριά από το κέντρο. Ανετα δωμάτια (Kuleli Cad. 51, Τ/2164228000, www.sumahan.com). Από 295 €
Four Seasons on the Bosphorus. Πολυτέλεια με θέα στο Βόσπορο κοντά στο κέντρο της Πόλης (Ciragan Cad. No. 28, Τ/212 381 40 00, www.fourseasons.com/bosphorus). Από 300 €
Les Ottomans. Υπερβολική, κιτσάτη χλιδή σε ανακαινισμένη παραθαλάσσια έπαυλη από μια εκκεντρική, νεόπλουτη ιδιοκτήτρια. Μακριά από το κέντρο (Muallim Naci Cad. 68, Τ/2123591500, www.lesottomans.com).
Park Hyatt Istanbul - Maçka Palas. Στην ακριβή και στυλάτη γειτονιά της Τεσβίκιε, πολυτελές και κεντρικό. Μεγάλα άνετα δωμάτια με θέα και ατμόσφαιρα (Tesvikiye, Bronz Sokak 4, Τ/2123151234, istanbul.park.hyatt.com, istanbul.park.hyatt.com).
Κybele Hotel. Oικονομική λύση στην Παλιά Πόλη, με cult διάκοσμο και φιλικό προσωπικό (Yerebatan Cad, 33-35, Τ/2125117766, www.kybelehotel.com). Από 80 €
Εmpress Zoe Hotel. Συμπαθητική, συμφέρουσα λύση σε απόσταση αναπνοής από την Αγιά Σοφιά και το Τοπ Καπί (Akbiyik Cad. 4/1, Τ/2125182504, www.emzoe.com).
Από 120 €

Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:< www.booking.com

ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ

Αν δεν έχεις ήδη διαβάσει τη Λωξάντρα και τον Λεωνή, πρέπει να το κάνεις τώρα, αρχίζοντας από το δεύτερο. Για να πάρεις μια γρήγορη ιδέα της Πόλης της Μπελ Επόκ...
Τα μυθιστορήματα της Barbara Nadel και διασκεδαστικά είναι, και σου μεταφέρουν μια ατμόσφαιρα της Πόλης.
Το βιβλίο «Ιστανμπούλ» του Ορχάν Παμούκ δεν θα σ' το πρότεινα, γιατί το βρίσκω μάλλον βαρετό... Αντ' αυτού, τα Constantinople του Edmondo de Amicis και Sweet Waters του Harold Nicolson με διασκεδάζουν πολύ και δίνουν την ατμόσφαιρα της οθωμανικής πρωτεύουσας του 19ου αιώνα.
www.istanbulguide.net. Εξαντλητική απαρίθμηση των μνημείων της Πόλης, με έμφαση στα μειονοτικά.
angelisandtheistanbul.blogspot.com. Βραβευμένο μπλογκ του Αγγελή Νάννου, έτερου Ελλαδίτη που μετοίκησε στην Πόλη.

ΜΕΤΑΒΑΣΗ
Η Olympic Air, η Aegean, και η Turkish Airlines συνδέουν απευθείας την Αθήνα με την Κωνσταντινούπολη με καθημερινές πτήσεις. Ενδεικτικά, τον Απρίλιο μπορείτε να ταξιδέψετε από 182 ­. Τα λεωφορεία της εταιρείας HAVAS συνδέουν το αεροδρόμιο Ατατούρκ με την πλατεία Ταξίμ κάθε μισή ώρα (www.havas.net).
Η δε διαδρομή με ταξί ώς το κέντρο στοιχίζει γύρω στις 40 λίρες.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ
Κωδικός κλήσης: +90
Νόμισμα: Τουρκική λίρα, η οποία αντιστοιχεί σε 0,5 ευρώ, περίπου, με μικρές διακυμάνσεις.
Καιρός: H Κωνσταντινούπολη μπορεί να γίνει αφόρητη το χειμώνα, με δριμύ ψύχος, υγρασία που σε διαπερνά και χιονιά. Καλύτερες εποχές για επίσκεψη η άνοιξη και το φθινόπωρο. Ιούνιος και Σεπτέμβριος είναι παραδεισένιοι, Ιούλιος και Αύγουστος ζεστοί και δυσάρεστα υγροί...

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ
Διεύθυνση: Turnacibaci Sokak 32, Beyoglu, τηλ. +90 2123938290-1-2-4.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: